GLANZ, Vinko

GLANZ, Vinko, arhitekt (Kotor, 31. VII. 1902 — Ljubljana, 20. II. 1977). Završivši gimnaziju u Šibeniku, kratko vrijeme studirao brodogradnju u Zagrebu. Studij arhitekture upisao je 1923. na Tehničkom fakultetu u Ljubljani, diplomirao 1927. u klasi J. Plečnika. Te godine kratko radi kao gradski arhitekt u Dubrovniku, 1930–41. službuje u banskoj upravi u Ljubljani. Nakon II. svjetskog rata delegat je ministarstva građevina za Trst i Goricu, a 1953. imenovan je građevinskim savjetnikom pri slovenskoj vladi. U svojim je projektima nastojao spojiti funkcionalistička načela s monumentalizmom Plečnikove arhitekture. U ranoj fazi surađuje s Plečnikom na izradbi regulacijskih planova Ljubljane (sjeverni dio grada, Tromostovje). Pod njegovim utjecajem projektira i izvodi nadgrobni spomenik Gregoru Žerjavu na ljubljanskom groblju Žale (1931, s kiparom B. Kalinom), spomenik Primožu Trubaru u Rašici kraj Ljubljane, željeznički kolodvor u Kamniku. Radi na kompleksu hotela i kupališta u Rogaškoj Slatini, a 1939. realizira strogo funkcionalistički zasnovanu gimnaziju na Viču u Ljubljani. U poslijeratnom razdoblju nastavlja projektirati u duhu funkcionalizma unoseći u svoja djela više racionalnosti i oblikovne posebnosti: poslovno-stambeni blok »Slovenija-avto« na Vošnjakovoj cesti (1952) i palača slovenskog parlamenta (1954–58). Među ostalim Glanzovim djelima u Sloveniji jesu lovačke kuće na Pohorju i Vršiču, vila »Bled« i paviljon na Bledskom jezeru, hotel u Ankaranu, bolnica u Piranu, spomenik taocima u Gramoznoj jami kraj Ljubljane (1957, s Kalinom). U Hrvatskoj su po njegovim projektima izvedeni hotel »Adria« (danas »Istra«) u Rabu (1927–28) te nakon II. svjetskog rata kompleks zgrada na Brijunima (hotel »Neptun«, vila »Brionka«, restauracija »Školjka« i dr.), gimnazija u Bujama i odmaralište na Crvenom otoku kraj Rovinja, a u Crnoj Gori hotel u Kotoru i sanatorij u Budvi.