BABUDRI, Francesco

BABUDRI, Francesco, povjesničar i pisac (Trst, 26. XI 1879 — Bari, 27. VIII 1963). Već je od djetinjstva živio u Poreču, gdje je bio tajnik (1908–1919) i član (do 1930) Società istriana di archeologia e storia patria, a od 1924. do 1931. radi u Civico Museo di Storia ed Arte u Trstu gdje je i predsjednik Velesajma. — U književnosti se najprije javio pjesmama (1900), potom novelama. Do odlaska u Bari 1931. bavio se uglavnom istarskom poviješću; pisao je o antičkoj arheologiji – opsežna studija Le antiche chiese di Parenzo (Atti e memorie della Società istriana di archeologia e storia patria, 1912–1914) – povijesti umjetnosti (od antike do XIX stoljeća) i dr. Skupljao je istarske narodne pjesme (Rime e ritmi del popolo istriano, Pagine istriane, 1906–1908; Ancora rime e ritmi del popolo istriano, Trst 1910). Nakon 1931. proučavao je uglavnom povijest južne Italije, napose Barija, priredivši i obradivši XVIII sv. Codice diplomatico barese s opširnom uvodnom studijom (Bari 1950). Surađivao je u publikacijama: Atti e memorie della Società istriana di archeologia e storia patria (1904, 1909–1914, 1919, 1920, 1930, 1931), Pagine istriane (1905–1911, 1913, 1914, 1919, 1920, 1950, 1966), Folium Dioecesis Parentino-Polensis (1908), Analecta Bollandiana (Bruxelles 1909), Archeografo triestino (1909–1911, 1921, 1924, 1926, 1931), Miscellanea di studi in onore di A. Hortis (Trst 1910), L’Azione (1920, 1926), Adriatico nostro (Milano 1921), Calendario d’oro della Venezia Giulia 1922 (Trst 1922), Il Folklore italiano (Catania 1926, 1928), Canzoni di gesta (Bologna 1928), La porta orientale (1932), Pensiero ed Arte (Bari 1953), Archivio storico Pugliese (Bari 1959, 1961–1963), Difesa Adriatica (Trst 1960, 1963).