CIGALA, Giovanni, skladatelj, čembalist i dirigent (Padova, oko 1805 — Zadar, 15. VI 1857). Došao iz Padove 1827. u Zadar na mjesto čembalista u Teatro Nobile. Nakon smrti Antonija de Licinija 1836. preuzeo je i službu glazbenog ravnatelja (maestro di capella) stolne crkve Sv. Stošije. Uz to je privatno poučavao klavir i pjevanje te nastupao kao čembalist na koncertima. God. 1833. oženio se pjevačicom Antonijom Franceschi. Skladao je operu Cecilia di Baone, od koje je u Zadru izvedena samo uvertira-sinfonia (Teatro Nobile 1844), zatim nekoliko prigodnih scenskih kantata na tekstove A. Brambille: Il Compimento dei voti della Liburnia (1828), L’Astro novello (1830), La presa di Tolemaade ossia Leopoldo V. duca di Babemberga marchese d’Austria alle Crociate (1833), Il passaggio per la Dalmazia di Leopoldo VI. di Bamberga, duca d’Austria nel suo ritorno dalla Crociata (1834) te 2 kantate na tekstove Giovannija de Frapportea: Saturno nel Lazio (1826) i Il tempio di Dodana (1827). Prema podacima iz suvremenih izvora (G. Sabalich) C. je skladao i veći broj crkvenih djela za potrebe svoje službe u Sv. Stošiji (Messa a tre voci, Kyrie, Gloria, Credo za 4 glasa). Među skladbama sačuvanim u glazbenoj zbirci zadarske stolne crkve sigurno je njegovo autorstvo za skladbu Quoniam za bas-solo i orkestar, a za ostale skladbe s njegovim potpisom ne može se sigurno utvrditi jesu li njegove tvorevine. Nekoliko mu je crkvenih djela sačuvano i u Glazbenom arhivu samostana Male braće u Dubrovniku: Motteto in onor di St. Antonio di Padova (Optata. Antonii festano) za sole i orkestar, Tantum ergo per il giorno di St. Antonio di Padova za sole i orkestar, 2 Mise u c-molu i u F-duru, Pastorella za orkestar i dr.
LIT.: G. Valentinelli: Supplementi al saggio bibliografico. Zagabria 1862, 33. — C. F. Bianchi: Zara cristiana, 1. Zara 1877, 138. — G. Sabalich: Cronistoria aneddotica del nobile Teatro di Zara, 1781–1881. Fiume 1904, 128–144. — Z. Blažeković: Izvještaj o sređivanju zbirke muzikalija katedrale sv. Stošije u Zadru. Arti musices, 1984, 15/2, str. 171–188.
Zdravko Blažeković (1989)
