CVEJIĆ, Jakov

CVEJIĆ, Jakov, revolucionar (Glina, 1890 — Sibir, 28. I 1943). Izučio postolarski zanat. God. 1905–11. bio u Americi. God. 1915. kao austro- ugarski vojnik pao u rusko zarobljeništvo. Od 1917. je u I srpskoj dobrovoljačkoj diviziji u Odesi, ali je tu zatvoren zbog revolucionarnog djelovanja među vojnicima te odlazi u Kijev, gdje stupa u Jugoslavenski revolucionarni bataljon. Od siječnja 1918. sudjeluje u ustanku kijevskih radnika (Ukrajinski Oktobar) te postaje član RKP/b/ i stupa u Jugoslavenski crvenogardijski partizanski odred. U njegovu sastavu bori se u Ukrajini protiv kontrarevolucionarnih bjelogardejskih jedinica. U Crvenoj armiji prošao je put od komandira mitraljeskog voda do političkog komesara Andižanske fronte te vojnog komandanta specijalne brigade Ferganske fronte. Nakon završetka građanskog rata 1921. upućen je na rad u Revolucionarni vojni sud. God. 1922. zamjenik je predsjednika Vojnog suda XI konjičke divizije, a iduće godine član kolegija Vojnog suda XIII pješadijskog korpusa i predsjednik pokretnog suda. Nakon bolesti 1924. imenovan je načelnikom Centralnog muzeja Crvene armije u Moskvi. God. 1925. postavljen je za člana Kolegija vojnog suda Zapadnog vojnog okruga, otkud je demobiliziran u rujnu 1926. Iste je godine sudac narodnog suda u Moskvi. Zatim obavlja razne dužnosti: direktor je Glavne pošte u Moskvi, rukovodilac moskovskog zatvora te 1934. Planske akademije u Moskvi. God. 1937–40. direktor je Državnog lječilišta Frunze u novočerkaskom rajonu. Uhapšen je 24. III 1942. i umro u zasad nepoznatom sibirskom logoru. Posmrtno je rehabilitiran 22. XI 1956.