DANIELLI TOMMASONI, Alba

DANIELLI TOMMASONI, Alba, pjesnikinja (Padova, kraj XVII. st. ili na poč. XVIII. st. — Zadar, druga pol. XVIII. st.). Žena zadarskog liječnika Jakova Daniellija Tommasonija. U rodnoj Padovi stekla je vrlo dobru klasičnu izobrazbu. U Zadru postaje članicom Akademije oživjelih (dei Ravvivati ili Redivivorum), pod imenom La Fiorita (Cvjetna). U književnom je radu toga društva živo sudjelovala od samog početka. Njezina pjesanca posvećena dominikancu Vincenzu Valenteu pisana je u anakreontskom slogu (čuva se u rukopisnoj zbirci iz 1752. Apologia delle osservazioni fatte sopra due componimenti poetici d’un certo Professore dell’arti), a njezin živahni stil uvrijedio je nekog profesora umjetnosti te je neuljudno napao pjesnikinju, koju akademik Magloviti (Caliginoso) brani u navedenoj Apologiji kao »gospođu punu duha«. Spjevala je sonet u čast propovjednika zadarske stolnice Franje Korčulanina, zabilježen u rukopisnoj zbirci iz 1755. Poesie di alcuni Accademici Ravvivati in lode del molto Rev. do Padre Fr. Francesco da Curzola, Esprovinciale de’ Minori Osservanti, Predicatore zelantissimo nel Duomo di Zara (u Knjižnici Male braće u Dubrovniku). U nježnu i »meku stilu« (G. Sabalich) sastavila je sonet posvećen generalnom providuru Dalmacije i Albanije Francesku Grimaniju te još jedan, kojim uzvraća na sonet što joj ga je posvetio član Oživjelih Giuseppe Pasquali Pima; oba objavljena u zborniku Oživjelih Orazione e poesie degli Accademici Ravvivati di Zara per Sua Eccellenza il Signor Francesco Grimani Proveditor Generale in Dalmazia e Albania (Venecija 1757).