DRAGANIĆ, Stjepan

DRAGANIĆ, Stjepan, pisac i kulturni djelatnik (Zlatar, 19. VIII. 1923 — Zagreb, 2. I. 1983). U Zagrebu polazio građansku školu (1936–38), a zanat završio u Splitu (1939–41). Zbog rada u komunističkim organizacijama, talijanski Izvanredni vojni sud za Dalmaciju osuđuje ga na smrt 1941, ali mu se zbog maloljetnosti kazna preinačuje na deset godina robije. God. 1944. iz kaznionice Fossano kraj Torina dolazi u Zagreb te se povezuje s partizanima. Nakon rata direktor je »Croatia-filma« i zamjenik direktora »Jadran-filma«, redatelj i scenarist dokumentarnih filmova o političkim i kulturnim spomenicima, asistent režije igranih filmova i glumac. Osniva samostalnu autorsku grupu za dokumentarne filmove »Mate Golem«, 1968. časopis Kaj, kojemu je do smrti glavni urednik, te kulturno-umjetničko društvo »Ksaver Šandor Gjalski«, koje 1974. prerasta u »Kajkavsko spravišče«, društvo za širenje i unapređivanje znanosti i umjetnosti. — Od 1950. piše poeziju, drame, novele i pripovijetke na kajkavskom jezičnom izričaju te ih objavljuje pretežito u časopisu Kaj. Od 1953. do 1965. surađivao je u publikacijama Žena u borbi i Zagorski kalendar. God. 1957. objavio je prvu samostalnu zbirku kajkavske poezije Terni i cvetje, a 1958. njegove pjesme uvrštene su u Antologiju novije kajkavske lirike N. Pavića. Žanrovski raznolika Draganićeva djela obilježena su humanošću, satiričnošću i narodnim humorom.