HAJDARHODŽIĆ, Hamdija, povjesničar (Trebinje, 25. III. 1927). U Dubrovniku završio gimnaziju 1949, na Filozofskom fakultetu u Zagrebu diplomirao narodni jezik i književnost 1955. Bio nastavnik u Trebinju do 1957, srednjoškolski profesor u Dubrovniku 1957–69, lektor na Fakultetu stranih jezika i književnosti u Bariju 1971–74, a po povratku knjižničar u Naučnoj biblioteci u Dubrovniku od 1975. do umirovljenja 1991. Na temelju izvorne građe u DA u Dubrovniku, u talijanskim arhivima i knjižnicama (Bologna, Rovigo, Venecija i Rim) te u austrijskim arhivima (Beč i Graz) proučavao je odnose Dubrovačke Republike s okolnim zemljama, osobito s bosansko-hercegovačkim zaleđem. Sudjelovao na znanstvenim skupovima u zemlji i inozemstvu. Surađivao u časopisima i zbornicima Naše more (1960, 1962–64), Arhivski vjesnik (1963), Glasnik arhivâ i Društva arhivskih radnika Bosne i Hercegovine (1967, 1974–75), Most (1967), Godišnjak Društva istoričara Bosne i Hercegovine (1968–69), Zbornik radova XXI naučnog sastanka u Nišu (1971), Anali Gazi Husrev-begove biblioteke (1973–74, 1982), Annali della Faccoltà di lingue e letterature straniere dell’ Università di Bari (1973–74), Atti del Congresso nazionale di storia della medicina (Pescara 1973), Prilozi Instituta za istoriju radničkog pokreta u Sarajevu (1973), Radovi Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine (1975), Glasnik Zemaljskog muzeja Bosne i Hercegovine u Sarajevu (1977), Atti del primo Convegno organizzato a Manfredonia il 26 e 27 settembre 1987. Rapporti culturali e commerciali tra Dubrovnik (Ragusa) e Manfredonia (Manfredonia 1987), Südost-Forschungen (München 1988), Atti e memorie della Società dalmata di storia patria (Rim 1992). Iz ostavštine L. F. Marsiglija priredio je dio građe pod naslovom Bosna, Hrvatska, Hercegovina: zemljovidi, vedute, crteži i zabilješke grofa Luigija Ferdinanda Marsiglija krajem XVII. stoljeća (Zagreb 1996).
Pejo Ćošković (2002)
